Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !
Un cavalièr negre sens caval sorgís de l’ombra. Encara un còp s’en va defendre la vèusa e l’orfanèl. N’i a que creson aver vist sa capa negra clacar al destorn d’una carrièra escura. Alara avètz devinhat ? Los qu’an respondut Zorrò an perdut e per eles aquela cronica serà difusida en criptat. Los qu’an respondut Batman auràn lo drech de l’escotar en redifusion se demòran brancats ! Es pas polit ? E òc, uèi anam parlar d’un eròi de negre vestit, un comandò de la nuèit, l’òme ratapenada, Batman lo ben nomenat.

Un grand territòri de jòc, de nuèch, e coma sovent, la menaça dèu venir d’en naut…

E aquò o fasèm a l’ocasion de la sortida del jòc Batman Arkham Origins, lo tresen d’una seria entamenada amb Arkham Asylum e Arkham City. Me perdoni pels fans del personatge pels quals vau segurament dire d’evidéncias, mas pensi necessari d’explicar un pauc de que se parla. A pauc près tot lo monde coneis Batman, mecèna miliardari lo jorn e petaire de morre de missants la nuèch en combinason motlenta, masca de serada SM e votz de traqueotomizat de fresc. Al mens s’avètz pas legit lo comic original començat en 1939, avètz vist un o mai d’un film, que siá de Tim Burton, de Schumacher, non, perdon, pas de Schumacher, o de Christopher Nolan. E ben podètz tot oblidar, çò que fa la fòrça dels jòcs Batman eissits de l’estudiò Rocksteady es que son completament independents de tot aquò, juste basats sus l’univèrs elaborat al fial dels ans pel comic american. E nos an plan gastats, amb una seria de jòcs originals dins lo fons e dins la fòrma.

Batman tua degun, mas me disi que dèu daissar un fum d’andicapats darrièr…

I pilotatz un Batman fòrt, regde e sople a l’encòp, plan plantat e pasmens reactiu, una creacion monstruosa que ne doblida pas son umanitat. Rapèli que Batman a per règla de jamai tuar sos enemics, perqué lo rendriá tal coma los que combat. E es una règla seguida avuglament pel gameplay, que vos perpausa tota una seria de combinasons e d’interaccions per mandar un enemic ad patres e pas dirèctament al cementèri. Son de fasas estressantas, tacticas e generosas, casiment una innovacion, agradiva quitament s’òm aima pas d’acostuma tustar sus tot çò que remuda. Primièra fòrça d’aquestes jòcs.

Lo Joker a oblidat son Biactol ! Aquesta version negra del personatge es doblada per Pierre Hatet, lo doblaire del dessenh animat original. De que desflorar una enfància…

La segonda es un scenariò finament ciselat, parli al mens pels dos primièrs opusses. Son fachs per amassar a l’encòp los missants los mai carismatics de Gotham City, e, o cal plan dire, son talament falords que panan sovent lo carisme a l’eròi, e per reservar, de temps en temps, qualquas suspresas que fan totjorn plaser. I a tot un costat progressiu, gaireben d’enquista policièra, que siá sus las pesadas del famós Joker o las enigmas tòrtas de l’Òme-Mistèri. Seràn d’alhors una de las jòias mai grandas d’aquel jòc, vist que vos caldrà furgar dins un environament dobèrt e folhat al pel de cuol de Catwoman per trobar d’indicis, reculhir d’informacions sus los personatges, l’istòria, lo contèxte, deblocar un fum de bonusses. Tot un trabalh de colleccionaire talament precís que l’omenatge a una seria ja vielha e abondosa ne ven grandiòse.

Enfin, aquò podiá fonccionar un còp, dins lo primièr episòdi, que se passava sonque dins l’asili d’Arkham, un territòri de jòc pichon. Anèm, anam dire que fonccionèt un segond còp dins lo segond episòdi, que se passava sus un tròç d’isla mai bèl, e mai dobèrt sus l’exterior. Mas lo scenariò començava ja de se fatigar e l’accent èra, a rason, botat sus l’ambiença generala. Mas tres còps… ? E ben arriba çò que dèu arribar : manca d’idèias de scenariò, pas pus de desvolopament del gameplay… E cal apondre a aquò que l’estudiò original daissèt la man a Warner Montreal, Warner qu’a los dreches de la licéncia, e doncas, lo trabalh sembla mai que mai a un plat un pauc rescalfat, per apasimar l’impaciéncia dels afogats. Es pas marrit, mas i manca lo vam inicial. Es risolièr d’alhors, se podriá comparar amb çò qu’es arribat a la trilogia de Christopher Nolan, que capitèt un segond opus apoteòtic avant de se far sabrondar per sa pròpria ambicion. Aital es lo destin dels antagonistas dins Batman, an totes de bonas idèias a la debuta, mas de biaisses de far un pauc discutables…

Sus aquela refleccion vos daissi, me cal anar netejar lo projector de l’amic Gordon aquí. Aqueste colhon s’es pas rendut compte que los colombs de Gotham s’i venián pausar e cagavan dessus, me salòpan tot es una infeccion.