Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !

Sabètz qué ? Es mon vint-e-cinquen numerò de Tòca-Maneta, clareta ! Òc-es, aimi pas lo champanha.

La famosa GameBoy. Sabi per vosaus, mas ieu capitèri pas jamai de la botar dins una pòcha…

E sabètz qual es que, en mai, festèja sos 25 ans ? Una brava e un pauc vièlha dòna de gris vestida. E òc, la GameBoy ! Enfin, disi una dòna, mas seriá benlèu temps de copar un clichè, GameBoy es masculin ! Es ben un afar de parent que de dire « la GameBoy » tant coma l’es per designar jos aquel chafre tota consòla portabla sortida aprèp, del meteis biais que ma maire a enveja de sonar « Playstation » cada consòla de salon, emai siá de marca concurrenta ! Mas aquò’s un signe, un signe qu’aquela que nos podiam permetre de chafrar « la gròssa grisa », talament èrem vengut amics, aviá marcat una, e mai doás generacions de monde qu’èran, avant ela, pas forçadament de jogaires, e que, aprèp ela, zo demorèron pas forçadament. Un cas unic, d’un cèrte costat, que fonccionèt perque sauguèt arribar al bon moment, trobar lo bon public dins lo bon contèxte videoludic.

Ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta ta taaaannn (Musica russa)

Pensatz doncas, es LO simbòl de la debuta de las annadas 90, ont la mòda tecnologica es a la portabilisacion : lo walkman a caisseta, las radiòs sus l’espatla per far coma los ricans dins los clips de hip-hop… a aquesta espòca es pas question encara que cadun aja son telefonet dins sa pòcha ! E doncas aquí dessus t’arriba Nintendo, lo japonés, qu’es ja lo leader del mercat en consòlas de salon amb de jòcs emblematics coma Mario o Zelda, sortits pauc de temps avant. E Nintendo es lo leader a aqueste moment perque es un pauc lo sol qu’arribèt a se tirar lo cuol de l’enòrma crisi del videojòc de la debuta de las annadas 80, que faguèt far quincanèla a la gròssa majoritat de las entrepresas del sector. Pòt far çò que vòl : a lo mercat, a lo catalòg, a las idèias, es doncas la man dins l’eslip que se permet de sortir una consòla portabla, qu’es pas sa primièra mas plan la primièra que capitarà mondialament. Se cal sovenir de la revolucion que representèt : l’aisina pareis gròssa ara mas a l’espòca l’èra pas, èra venduda mens de cent euròs, es a dire pas grand-causa sus aqueste mercat, e èra vertadièrament portabla, amb una autonomia respectabla a condicion d’aver totjorn a portada quatre pilas quora la lutz roja començava de flaquir. E èra tanben una consòla « sociala », per son prètz, segur, mas pel fach que s’i podiá per exemple jogar a dos amb un cable, o se la prestar sens cap de problèma dins la cort de recreacion. Ieu me sovèni qu’èra participativa, èra pas rare d’èstre una detzenat sus una sola consòla, siá a suportar lo que jogava en ensajant de devinhar çò que se passava sul pichon escranh esclairat artesanalament, a 4 nivèls de gris que preniam per de color vertadièra, siá en se la fasent passar, e cadun i jogava a torn de ròtle, 5, 10 minutas o fins a perdre. La sola concurrenta del moment èra la GameGear, en color benlèu, mas que valiá dos còps mai e que caliá daissar brancada tot lo temps per pas que s’arrèste net.

Es dangeros d’anar solet dins las erbas nautas !

Sens oblidar qu’es aquesta consòla que propulsèt e popularisèt de jòcs, a n’en noirrir la cultura populara quitament. Mario e Link existavan ja, mas es perque sortiguèron de la sorna tele de la cambra escura d’un adò acneic per se passejar per carrièras que venguèron de caras conegudas de totes al meteis nivèl que Tintin o Astérix. E parli pas de Tetris, jòc rus, simbòl istoric de la casuda del Mur en 89, per totjorn estacat a sa consòla e que faguèt comprene al monde que lo videojòc podiá, tanben, èstre un afar de neurònes, e mai d’adultes. La quita fin de vida del GameBoy foguèt un succès, amb l’aparicion tardièra de la primièra generacion de Pokemon, lo jòc immersiu e plan fotut que faguèt en sòrta que la generacion GameBoy seguès l’evolucion de son medià e contunhès de jogar a de causas de mai en mai avançadas. Es un pauc en causa, o gràcia, a aquò que vos en parli uèi, d’alhors. Lo GameBoy es pas mòrt, s’es transformat, al mitan d’un fum de copias, en GameBoy Color, Advance, puèi las actualas Nintendo DS e 3DS que dèvon a pauc près tot a lor aujola.

D’alhors, vos vau dire, sabi qu’es dins un tirador, abrigada del temps (pas que n’aja besonh, solida qu’es) e auriái quatre pilas LR6 jos la man l’i tornariái per una pichona partida, aital, pel fun. De còps lo provèrbi a rason : es dins los vièlhs topins que s’amusam lo mai !