Pas de polemica, aquesta es juste per m’amusar e lo jòc de mot nivèl colègi. Sabèm jamai, s’un colegian que compren la galejada passa per aqui e se lo vòl estampar sus son sweat a capucha istòria de far lo quequet davant sos amics en tirant sus sas primièras tafas a la sortida dels corses…
Monthly Archives: mars 2014
Tòca-Maneta 24 – South Park : The Stink of Truth
Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !
Aquò trauca lo cuol ! L’anóncia d’un videojòc de la seria South Park es puslèu una bona novèla que jamai foguèt servida en la matièra, se comptam pas dos o tres ensais de qualitat mas sens granda ambicion al mitan de dos o tres autres ensais sens granda ambicion nimai qualitat.
Fa pertant 17 ans que la famosa seria animada existís, mas es que i a encara besonh de la presentar ? Es plan coneguda per son irreveréncia, son agach cinic sus l’actualitat e la societat, americana mas pas sonque, e sas nombrosas parodias e pastiches. E d’aquò ne serà question dins South Park : lo Baston de la Vertat, que se tròba al crotzament entre la seria e lo monde del videojòc. S’espèra, e a rason, un jòc ambiciós e clafit de referéncias, a las 17 sasons televisadas ja clavadas coma a l’esfèra videoludica en general, lo principi de South Park, tanlèu que debarca sus un novèl medià, es de se trufar de tot e de tot lo monde. Sens far de spoil, sens maganhar tròp, los darrièrs episòdis de South Park difusits avant la Nadal, èran una trilogia a l’entorn de la guèrra de las consòlas menada pels dròlles de la pichona vila del Colorado al biais de Game of Thrones, autra seria americana famosa. Un biais de començar a parlar videòludisme que s’acabava justament…per una publicitat quitament pas amagada pel jòc South Park, a mand de sortir. Coma dison, sèm jamai mai plan servits que per se, è ! Sabèm doncas que South Park : lo Baston de la Vertat tornarà prene los còdis d’aquestes episòdis e la narracion a la Game of Thrones dins un univèrs mai largament heroic-fantasy e jòc de ròtle a la Donjons & Dragons, la basa del genre.
Vèsi los puristas e los afogats de la seria se pincar sus lors arpias, es pas la pena, nos an pas delocalizat la vilòta de South Park en plena Tèrra del Mitan, es totjorn la vila que coneissèm, mas los dròlles, qu’an totjorn, o sabèm, l’imaginacion que sabronda, an aparentament decidit de jogar a un jòc de ròtle grandor natura. Lo dròlle novèl que jogaretz se trobarà còp-sec implicat dins aquel jòc que vei s’opausar enfants vestits d’èlfas e armada umana, als òrdres del Grand Matge Cartman e de la Princessa Kenny, detentors d’un misteriós Baston de la Vertat. Començatz de lo sentir lo grand n’impòrta que organisat ? Quicòm me ditz qu’es pas acabat ! Tre las primièras minutas de jòc la parodia es picanta contra los RPG classics e lors incoeréncias, amb un enemic que repotèga perque vos pòt pas atacar primièr e que dèu respectar las règlas del torn per torn comunas a un fum de videojòcs, jos pena de se far copiosament engular per Cartman.
Un RPG parodic, doncas, çò que vòl dire que i a de que far, tant es un genre justament « parodiable ». D’exemple, vos es, pro classicament, demandat de causir una classa a la debuta del jòc, entre guerrièr, matge, volur e…josiu ! L’equivalent del tradicional monge, un pauc revisitat per Cartman e son asirança maladiva pel pòple elegit. Vos daissi imaginar que las atacas seràn de la meteissa aiga, entre balon presonièr, sagètas en caotchoc, escòrnas e lofias enflamadas. Un gameplay umoristic, de segur, mas pasmens seriós, e lo Baston de la Vertat serà pas una simpla parodia, mas plan un jòc a despart. Sa sola constrencha serà benlèu son desfilament en doas dimensions, qu’es benlèu fisèl a la seria mas que limitarà plan las interaccions amb l’environament, una caracteristica pertant venguda una nòrma dins tot RPG actual. Pasmens, per un jòc que manquèt espelir pas, qu’arrestèt pas de passar de man en man pendent d’annadas e veguèt sa data de sortida rebutada mai d’un còp, l’impaciéncia dels afogats es palpabla, e plan palpabla e sembla qu’aquò siá justificat.
Per un còp, acabi pas per una galejada mas per una pausòta d’autò-promò, fin finala Matt Stone e Trey Parker o fan dins South Park vèsi pas perque podriái pas dins ma cronica ! Vos vòli senhalar, se jamai sètz pas ja al fial, qu’un episòdi de South Park foguèt revirat e doblat en occitan, e que, l’azard fa plan las causas, se tròba en visionatge liure sus aqueste blòg. Sus aquò, vos emmèrdi e dintri al meu ostal !