Tòca-Maneta 4 – 3D(S)

3DS

Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !

Estranhament es un film amb de personatges totes blaus que marquèt l’entrada dels lèsers videòludics dins los temps de las tres dimensions. E parli pas dels Schtroumpfs, adaptacion pietadosa que me fa encara far de cacha-vièlhas la nuèch, en tres dimensions tanben.

En tèrmis de videojòcs es per la mai pichona pòrta qu’arriba la tresena dimension. Per Nintendo, mai exactament, qu’a totjorn agut una istòria d’amor amb l’innovacion, quitament se, de còps que i a, foguèt d’amor de lonh, òm se sovendrà de sa Wii, graficament febla que gerissiá pas la Nauta Definicion, al contre-corrent complet de totes los concurrents.

Sortida en 2011, la darrièra generacion de consòlas portablas de la marca japonesa, 3DS, ofrís una gestion de las tres dimensions segon lo principi d’autò-estereòscopia. Es a dire que i a pas mai besonh d’accessòris, de qualqua luneta que siá, per legir la videò, que l’imatge n’es dedoblat e decalat leugièrament, çò que balha un efièch de pregondor. Es un principi vièlh coma lo cinemà himself e es finalament lo principi de maites efièchs d’optica amb los quals se jòga dempuèi d’annadas. Mercés Wikipedia.

3DS

Aqui de que sembla.

Bon, amb aquel sistèma que mòstra plan a qual punt nòstre cervèl es nèci, fa totjorn plaser, va sens dire que fa pas bon èstre bòrni, si que non, ben l’imatge serà juste fosc.

Urosament la bèstia permet de reglar lo nivèl de pregondor de l’efièch 3D o de lo suprimir completament. Nòstres uèlhs umans serián aparentament pas tot a fet acostumats a se far enganar aital, e lo sistèma se supòrta diferentament segon las personas. Ieu, va plan.

A l’usatge, es pro intuitiu e pro agradiu. A condicion d’èstre plan en fàcia de l’ecran. Çò que pausa problèma dins qualquas aplicacions de la maquina, que son en giroscopia en mai de l’estereòscopia e que damandan doncas de tenir la consòla braces tenduts e de la virar dins totes lo sens. L’imatge en 3 dimensions ne patís a cada còp. Tanben, vos desconselhi de far aquò dins lo tren, dins un luòc public o al volant de vòstra veitura. Jà perque es un pauc dangierós, mai subretot perqué aurètz l’aire con, e pro per acabar sus Youtube e los bestisièrs televisuals, me podètz creire. Sens comptar que l’estereòscopia per intermiténcia que la manòbra mancarà pas de provocar a totas las escasenças de far tornar vòstre repais, en tres dimensions tanben.

Aquí pel costat tres dimensions, si que non avèm lo doble ecran de la generacion precedenta e son dessenh, en ajustar juste un joystick, e una consòla subre-connectada, a internet coma a las autras consòlas que passan a proximitat. E un podomètre. Important, lo podomètre.

E si que non, m’anatz dire, cossí se passa nivèl contengut ? Ben, per tot vos dire, cerqui encara. A despart de las aplicacions de debuta botadas en avant per vendre, e de qualquas chucadas e rechucadas d’ancians succès sauça tres dimensions, i a pas grand-causa. E per una consòla sortida i a mai d’un an ara, lo manca comença de se far sentir. Coma auriá poscut dire Einstein s’èra de la generacion geek :

« Lo grand voide, en 3 dimensions, pareis encara mai pregond. »

Tòca-Maneta 3 – Mepòrgs e Bide Wars

WOW ban

Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !

M.M.O. Aqui tres lètras que tot gamer que se respècta ne coneis plan la significacion, al mens d’aver passat las dètz darrièras annadas dins la cava d’una sala d’arcada ela-meteissa perduda al pus fons del continent antartic, que dèu èstre, me pensi, a pauc près lo darrièr sus tèrra ont una conneccion internet naut-debit es pas una evidéncia. Amb benlèu dos platèus loserians e tres baumas peiregòrdas. Doncas a l’atencion dels malmaridats e dels loserians, o dels malmaridats loserians -sabèm pas jamai amb lo rescalfament climatic- me sentissi obligat de vos tornar balhar la significacion de MMO. Massively Multiplayer Online. Bon, vòl plan dire çò que sembla, mas se per cas, nòstre malmaridat loserian èra tanben una tenca en inglés, li balhi la revirada : Multijogaire de massa en linha. En general es seguit de RPG, lo jòc de ròtle, mas es finalament pas totjorn lo cas. Encara que, dins la categoria dels jòcs que se jògan exclusivament en linha, se destacan mai que mai los jòcs de ròtle, aqueles ont cal crear e far evoluir un personatge al contact d’una comunautat mitat reala mitat virtuala, e, evidentament, totes auràn en cap, manca benlèu nòstre desconnectat loserian, lo mai famós de totes, World of Warcraft.

Guild Wars

De còps que i a es polit…

A pauc près tot es jà estat dich sus lo rotlèu-compressor del videojòc, lo melhor coma lo pièger, e doncas ne parlarai pas. I a juste un detalh que m’interessa : l’univèrs. Lo monde de Warcraft es a la debuta un monde medieval fantastic pro classic que vei òmes, òrcs, èlfes, mòrt-vivents e qualquas bestiòlas mai se fotre sus lo morre, amb juste un briconèl d’umor parodic. Tolkien escrich per de geeks de facultat, qué. Bon, es evidentament un resumit de resumit, fach amb amor e tota la marrida fe que ne soi capable, pasmens podrètz remarcar coma aquèla sola descripcion se pòt aplicar a la granda majoritat dels MMO sortits darrièrament.

World of Warcraft

…e de còps es un rambalh de pas creire.

Guild Wars 2, per exemple, que la prensa especializada pensa a mand de concurrençar World of Warcraft sus son terrenh. Que i arribe o pas, vos vau dire la vertat : m’en tusti los pès amb mon baston de magician, m’en piqui las cuèissas amb mon collièr de dents d’òrc, m’en bati las espatlas amb las espadrilhas de la faccion umana, en brèu : m’en foti. Mas me pòdi pas empachar de remarcar la dificultat qu’existís a sortir de l’encastre medieval fantastic. Degun diguèt pas jamai que l’heroic fantasy se viviá sonque en armadura de fèr, o mema que los MMORPG devián forçadament seguir los còdis de l’heroic fantasy. Pertant, los MMORPG se passan sovent dins aqueste univèrs, e mai qu’aquò : los que fonccionan s’i passan totjorn. Ne prèni coma testimòni Star Wars : The Old Republic, pro recent tanben, qu’a vist sa comunautat de jogaires demesir progressivament dins l’annada, e qu’èra pertant basat sus un univèrs de sciéncia-ficcion coerent, ric e conegut. La sola question economica, pertocant a la gestion dels abonaments mensuals pòt pas sufir a balhar una responsa. Quand i soscam, es pro paradoxal qu’aquèla fòrma, per principi dobèrta e evolutiva, s’embarre dins un sol tipe d’univèrs representat.

Alara, lo MMORPG, presonièr del medieval-fantastic ?

Soi content de ieu, aquela question pas colha amaga lo fach que joguèri pas a Guild Wars 2 mas ne voliái parlar sens qu’aquò se vegès…

The Old Republic

Aquel es un pauc diferent, ja.