Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !
Amagatz Familles de France, estruçatz Christine Boutin e Nadine Morano, anatz totes a confèssa que lo Malin s’aprèsta a envasir la doças tèrras crestianas dins son cortègi de sang e de violéncia. L’antecrist se sona GTAV e es a mand de salhir de las pregondors dels infèrns per s’engulhar dins las ments inocentas dels nòstres candes dròlles.
Bon, arrèsti aqui de far lo presic, que a confèssa i anirai pas e assumissi plan lo fach d’aimar la seria dels GTA. Vertat es que d’encra ne fa rajar, de pertot sus lo planeta a cada còp qu’un opus novèl sortís. A ne creire d’unes, aquel jòc seriá responsable de la naussa de la criminalitat, de las tuariás dins los licèus, del comèrci de la dròga, de las susmautas de banlègas, mai benlèu de la fam en Africa. Siam clars : Grand Theft Auto (que vòl dire panatòri agravat de veitura, un dels principis del jòc) es pas a botar entre totas las mans e es clarament pels adultes, e sonque pels adultes.
De qué ? Qué i a ? « Panatòri Grèu de Veitura » avèm dich !
Ieu lo vegèri totjorn coma lo Tarantino, lo Scorsese o lo De Palma del videojòc. Cèrca pas a escafar la violéncia, non, mas cèrca pas tanpauc a l’estetisar e la distància necessària es introdusida per l’excès. Aquò’s clarament lo biais de far de Tarantino ont lo « tròp » fa oblidar lo « chòc ». E vendriá pas, ara, a l’idièa de degun de dire que Tarantino es un marrit realizator. Al contrari, mostrar la violéncia pòt dire de causas, notadament quora la violéncia es gaire mai qu’aquela que podèm veire a l’ora d’ara dins la societat. E seriá, me pensi, completament colhon de negar aquela violéncia e de far coma s’existissiá pas. Es lo ròtle de la cultura, e mai que mai de la cultura populara que ne fan partida lo cinemà e los videojòcs de questionar las causas d’una violéncia enrasigada dins la societat. E pas n’impòrta quala societat, la societat americana, que cadun coneis vist que règla los còdis culturals dins lo monde sancèr.
La question tòrna sovent de saber se GTA es al primièr o al segond gra, es a dire se buta o pas a la violéncia. Per ieu, es clarament de segond gra. Sufís de veire las botigas, que i a un pauc pertot dins lo jòc, d’armas en self-service que se sonan « Ammu-Nation », jòc de mot cinic que ditz plan que sèm als Estats-Units, aquí ont la venta d’armas es legalizada, e fa quitament partida de la Constitucion. Es d’aquí, e solament d’aquí que partís la violéncia societala. Mas i a mai qu’aquò dins los GTA. I sèm convidats, o renègui pas, a far mòstra dels marrits costats de l’èsser uman : murtre, panatòri, quitament proxenetisme. Mas es totjorn en se botent dins la pèl d’un personatge qu’es jamai completament negre, e que fa çò que fa sovent perque de causida n’a pas.
Dins GTAV, se pòt controlar lo gos d’un dels personatges. S’apela Chop. Auria poscut prene un bichon chinés o un chioaoa, mas non… totjorn la fòrça bruta !
Pr’aquò, sovent los eròis de GTA seràn eissits de ghetto de grandas ciutats, parodias de las metropòlas americanas, e que vivon coma pòdon dins un monde poirit, entre policièrs e politicians vermenoses, ont lo gangster pòt èstre, paradoxalament, un enfant de còr. GTAIV, sortit en 2008, èra lo qu’anava lo mai luènh dins la refleccion. Lo personatge principal n’èra Niko Bellic, inmigrat en America aprèp la guèrra dels Balkans, ont sauprem que faguèt de causas pas tròp bravas, mas que regreta. Arribat als Estats-Units, serà fòra-bandit de la societat e forçat d’aver de marridas frequentacions e de trabalhar per de mafiàs en ensajant de gardar un briconèl d’onestetat e d’onor personal. Tant val dire que lo sòmi american de Niko ne patirà plan.
Dins GTAV, aurem, pel primièr còp, tres personatges principals, que correspondon mai o mens a d’estereòtipes d’americans mejans, d’aqueles que, per temps de crisi, son obligats de passar de l’autre costat de la barradissa de la lei per juste subreviure. E l’editor Rockstar identifica l’enemic : dins aquel episòdi, son las bancas que seràn al centre de l’intriga e l’objectiu serà, evidentament, de las despolhar. Per un còp qu’o podèm far sens que degun nos diga res, vèsi pas perqué s’en privar, si ?
Malurosament per vosautres, GTA passèt pas tanpauc la barradissa de la censura del Pais Polit dels Potonorses, aquel imatge vos arriba doncas amb los messatges preventius obligatòris.
