Tòca-Maneta 32 – Duck Tails

Duck Tales Banner

Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !

Duck Tales Plateforme

I a 5 o 6 environaments a vesitar, plan variats.

Una cronica mesclada uèi, ont parlarai pas sonque de videojòcs, e dedicada tota als amators de riton, d’anet, de guit, coma volètz ! Vèsi los anti-especistas de l’assisténcia començar de se levar, vos chepicatz pas, cap d’editor gausèt encara sortir de jòc de simulacion d’embucatge de volalha e de cofinatge de fetge gras, domatge pels landeses e pels peiregordins. Non, uèi anam parlar d’una banda de rits que son pas de bassa-cort, d’un Baltazar qu’es pas un dels reis matges, de tres fraires insuportables que son pas desconeguts, d’un aviator pas flame flame, d’una fachilièra mistica e d’una banda basseta que bigla sus un còfre gigant. Avètz pas seguit totas las referéncias e los jòcs de mots dins la frasa precedenta ? Vos la fau corteta : s’agís de La Banda a Picsou, Duck Tales en VO ! Siá, per los que coneisson pas, una seria animada de la fin de las annadas 80, debuta 90, derivada de l’univèrs de Picsou. D’aquesta seria ne faguèron, a l’epòca, un jòc, qu’èra, coma a pauc près totes los jòcs del moment, un jòc de plata-forma, ont caliá ajudar Picsou, sostengut de sos nebots, a recuperar molon de tresaurs en esvitant las atacas de la sorcièra Miss Tick, dels Rapetout ou de son grand rival Gripsou. Aqueste jòc foguèt plan aculhit, e marquèt los esperits coma o faguèt la seria, que capitèt d’introduir e de popularizar de personatges novels, coma Flagada Jones per exemple, qu’existissiá pas per avant.

Duck Tales Lapin

Sembla simpà, mas lo lapin es tant mortal que la cabra…

Talament plan aculhit qu’una bostia acostumada a l’exercici, Wayforward, ne faguèt un remake i a gaire. Un exercici, ne profiti per o senhalar, qu’es plan mai dur que çò que sembla, perque necessita a l’encòp una refonta totala del jòc d’origina, es a dire adaptar a nòstre temps los grafismes, la musica, lo biais de jogar tanben, en gardant çaquelà la trama originala. D’aqueste punt de vista Duck Tales : Remastered es puslèu capitat, amb una resulta polida, plan presentada, ritmada, risolièra, qualquas noveutats planvengudas e un fum de bonusses a deblocar. Lo jòc es un pauc cortet, segur, mas aquò nos fa nos sovenir qu’en 1989 de sistèmi de sauvagarda n’i aviá pas o rarament, e que se voliatz acabar un jòc o caliá far d’un sol còp sens pausar e sens atudar la consòla. E passi de segur sus la dificultat generala, que balhava de challenge a l’epòca mas que lo monde d’uèi aurián plan de mal de seguir ! Urosament per nosautres, aquel remake ten compte de tot aquò, de que se far un moment madalena sens aver tròp l’impression de tornar en arrièr.

Kalevala

Un tròç del Kalevala vist per Don Rosa.

Totjorn pels afogats dels ritons de Canardville, als mens los qualques uns que seguissián Picsou Magazine a la granda epòca, senhali que las edicions Glénat an començat de tornar publicar l’integrala de l’òbra de Keno Don Rosa, que me faguèt, a ieu personalament, aimar Donald e companhiá. Tot lo monde coneis Carl Barks, lo creator del personatge de Picsou, que las istòrias me pareisson uei un pauc datadas. E ben Don Rosa capitèt dins las annadas 90 de conquistar un public novèl amb sas istòrias de rits mens enfantinas, plan ancoradas dins l’istòria, amb una precision scenaristica e una rigor scientifica casi-absoludas, copladas a un respècte total, un omenatge quitament a las basas de l’univèrs pausadas per Barks, e un umor fresc e omnipresent. Lo sens del detalh de Don Rosa, ancian dessinator industrial, la mena de tipe cabord qu’es capable de dessenhar individualament cada peça de moneda dins lo còfre del vièlh oncle capitalista, nos liura de plancas de tria, demest las qualas la vertadièra istòria de la descobèrta de l’America, l’origina crotzada del Manuel dels Castòrs Juniòrs e de la Granda Bibliotèca d’Alexandria, o encara la saga revisitada del Kalevala, epopèia d’Elias Lönnrot escricha al sègle 19 sus de basas de mitologia nordica transmesas oralament. Segurament una de las melhoras BD de Don Rosa, e una de las melhoras aventuras de Picsou tanben, qu’es interessanta de tornar legir, emai aguèssem un pauc passat l’atge.

Sus aquò vos daissi, sabi pas çò que m’arriba dempuèi qualquas minutas t’ai una enveja de fritons de ritons quicòm de plan !

Banner Don RosaEvaluacion Duck Tales

Tòca-Maneta 31 – Dragon Rage

Dragon Age banner

Chaspaires de magia, picanhaires de bocliers, balhaires de jòia a baston de fachilièr e esportius de canavèra, adiussiatz !

Dragon Age Dragon

La mena de rescontre que se fa coma aquò, a la fresca.

L’auretz benlèu devinhat, uèi anam parlar d’heroic-fantasy. L’heroic-fantasy classica, aquela que lo grand public coneis per lo Senhor dels Anèls, lo un pauc mens grand public per la licéncia Donjons&Dragons, e lo encara mens grand public per tota una seria de libres, de jòcs de ròtle papièr e de videojòcs, del temps qu’una ponhada d’irreductibles es a cridar contra lo vent que non, l’heroic-fantasy se limita pas a una epòca mai o mens medievala poplada d’èlfes e de dracs. Lor pòdi pas donar completament tòrt, n’aviái ja parlat, l’heroic-fantasy es un genre gigant a la basa ont es possible de tot far en rebutent las termièras de l’imaginari. Mas bon, se devèm demorar dins l’encastre classic, amb concors de la mai gròssa espasa, armaduras que pèson un Balrog mòrt, conflicte israelò-palestinian transposat entre los elfes e los nans, excursion en mocassin d’aglan en companhiá d’un insupportable bard que jòga de dulcimer, desfilat de beutat en çò dels tròlls, sacatge de cadavres cauds, glorificacion de la monarquia e de la lei salica emai de leis sadicas, declaracion de sinistre en tres exemplaris a son assegurança après una flambada dragonesca, entre autras gaujosetats, n’i a que capitan de sortir un pauc de la bauma.

Dragon Age Dialogue

Sentissi un pauc d’aiga dins lo gaz entre los dos…

Demest tota la tièra, Dragon Age, per exemple. Pas res d’original aquí, quitament pas son nom, dins çò que serà lèu una trilogia de jòcs : una còla de barrutlaires tot-terrenh, de missants que fan missant e que pudisson quitament a travèrs la television, e un grand dragon a escanar a la tota fin en mesclant la magia e lo poder de las armas. Se sentís de longa que lo desvolopaire a pas agut lo drech d’utilizar la licéncia Donjons&Dragons mas l’a ça que là plan pompada. Es grèu ? Ben non, pas talament, mai que mai quora aqueste desvolopaire se sona BioWare, es a dire un especialista del videojòc de ròtle que farguèt de succès coma Baldur’s Gate, NeverWinter Nights, StarWars : Knight of The Old Republic, Jade Empire e l’impressionant space-opera Mass Effect, qu’aguèri ja l’ocasion de far cronicar. La pata BioWare es coneguda del mitan, es un sens, qual que siá l’univèrs causit, de l’espectacle e de la mesa en scèna e en espaci, la construccion metodica d’un fons solid e coeerent e mai que mai çò que podriam sonar una arborescéncia scenaristica multipla. Se rapròcha en aquò del jòc de ròtle papièr, tot en gardant en cap que sèm pas sus lo meteis mèdia.

Dragon Age Inquisition

Los 2 primièrs DA èran un pauc datats visualament, mas lo 3 deuria s’en sortir melhor.

Dins cadun d’aquestes jòcs qu’ai citats, vos caldrà causir e fargar vòstre pròpi personatge segon una grasilha pre-definida mas que vos daissa plan liure d’aver un eròi que vos correspond. Los antecedents del personatge al moment efectiu que son aventura comença auràn un impact sus çò que viurà, e aital tanben cada causida que farà podrà cambiar o pas lo debanament de l’istòria, veire ne cambiar la fin. E totas las interaccions son pensadas en amont e crèan una mena d’efièch parpalhon, amb de consequéncias en cascada. Grand prince, podètz decidir de daissar en vita tal bandit que vos tombèt dessus, mas benlèu que lo tornaretz trobar un pauc mai luènh e qu’aurà tuat qualqu’un mai, qualqu’un d’important dins vòstra quista, o al contrari se farà monge e serà preste de vos ajudar. Parièr, avètz dins vòstra còla de companhons de caractèris plan diferents, que se carpinhan de còps que i a darrièr vòstra esquina e d’unas de vòstras causidas influençaràn lo biais qu’an de vos agachar e de vos ajudar. En mai es risolièr de còps que i a d’ausir lo pur pragmatic tornar botar a sa plaça l’idealista un pauc potonors, o lo nan de la banda, forçadament alcolic, tratar la maire de la blanca garissusa qu’aimariá plan lo veire ralentir sus la botelha. Qual costat anatz causir ? En sabent que çò que sembla una bona accion n’es pas forçadament una s’a de consequéncias negativas sus las qualas auretz pas forçadament la man. D’exemple, causiguèri de sostenir l’accession al tròn d’un jove nan que me semblava dobèrt d’esperit e progressista, contra un vièlh retrògrad prò-militarista. Primièra decision del rei novèl : far executar son ancian adversari en plaça publica. Paga ta democracia !

Sus aquò vos daissi, vau esperar la sortida venenta de Dragon Age : Inquisition, que se l’i podèm vertadièrament incarnar un inquisitor a l’anciana, aquò promet una bona sesilha de marrits encadenaments e de catastròfas diplomaticas amb tot lo sadisme que n’es capable BioWare !

Dragon Age OghrenEvaluacion Dragon Age Origin