Tòca-Maneta 62 – Full Throttle Sentimental

Full Throttle Bannière

Chaspaires de manada, picanhaires de mecanica, balhaires de còps de pè dins lo cardan e esportius de sièti de becana, adiussiatz !

Dèvi avoar qu’aquesta mòda que consistís a remasterizar, es a dire a tornar prene de vièlhas causas per las adaptar al gost d’uèi e, en general, las vendre al prètz car, a lo biais per m’esmaliciar coma cal. Amai dins lo jòc vidèo, ont aquela pratica es venguda gaireben sistematica, tant es grand l’efièch nostalgic. Cal dire tanben que dins aquel mèdia las tecnologias se succedisson a vitessa grand V, doncas un jòc a tendéncia mai lèu a èsser considerat coma « del passat ».

Reconeissi çaquelà d’efieches positius a-n-aquela mòda mesclada de canha : fa s’encontrar un public de uèi e un jòc de ièr. Un bon jòc, vòli dire.

Serà lo cas amb Full Throttle, Full Throttle Remastered en l’ocurréncia, perque òc, en general quora tòrnan adaptar un daquòs vièlh sonan pas tanpauc los creatius per trobar un nom novèl. Es originalament sortit en 1995 mas m’en sovèni encara plan, qu’èra un de mos primièrs passes dins lo vidèoludisme e mai que mai de las apròchas scenaristicas de qualitat dins lo mitan del vidèojòc. Risetz pas, a l’epòca èra luènh d’èsser evident. Full Throttle fa partida, sens n’èsser lo representant lo mai conegut, del catalòg de jòcs d’aventura en « puntar-clicar » de l’escudariá LucasArts el del genial Tim Schafer, al qual devèm tanben la sèria dels Monkey Island, Maniac Mansion, Grim Fandango

Full Throttle Dernière offre

Aquò comença…mal, per Ben.

Full Throttle conta l’istòria de Ben, menaire del gang de bikers « Los Gatpudres » dins un país que sembla fòrça lo Sud dels Estats-Units, l’Arizonà, lo Texas o lo Novèl Mexic. Dins aquel univèrs distopic, totas las veiculs foguèron emplaçats per de maquinas que tòcan pas tèrra, d’aèroglissaires e de veituras sus coissin d’aire. Manca los motards tradicionals, que, amb lors gròs engenhs gardan encara lo contacte amb la tèrra, dins tot çò qu’aquò pòt simbolizar. Tota l’istòria de Full Throttle es aquela d’un complòt e d’una manipulacion : Malcolm Corley es un vièlh òme d’afars, lo darrièr constructor de mòtos a ròdas e tanben ancian biker el-meteis, quitament se pòrta, a l’atge qu’a, mai lo costume e la cravata que lo blodon de cuèr e las bòtas nègras. Es pro respectat per la comunautat motarda e el li ren plan son estima. Mas Corley a un adjunt, Adrian Ripburger, que el a una asirança ferotja contra tot çò que rotla, mas un gost prononciat per la dardena e la reconeissença sociala. Lo vesèm venir a 15 quilometres : çò que l’interessa es de prene la plaça de Corley, de botar lo conselh d’administracion de l’entrepresa de son costat e de li far fabrejar enfin de veituras modèrnas, aeròportadas e tot.

Full Throttle Baston

De passatges vos permetan de vos batre amb d’armas improvizadas e d’autres bikers.

Sus aquel conflicte entre dos mondes, un vièlh e un novèl, fin finala un de l’argent e un de l’uman, Ben portarà son còr, qu’es tant gròs que sos bicèps, enterrarà la rivalitat de totjorn entre sa banda e los bikers concurrents, a còps de punh, de pè, de cadena o de tronçonusa, mas tanben de replicas pesugas e ara cultas, que donan al jòc son costat Mad Max parodic.

Utilizar de lapinons mecanics per desamorçar a la borrina un camp de minas sus un aire de Wagner, es aquò Full Throttle !

Suspausi que vos pausatz la question, e se la vos pausatz pas lo fau per vosautres : es que val lo còp ? Dins l’absolut es evident que òc, Full Throttle es un jòc remirable e pas pro conegut, çaquelà un pauc cortet e aisat. Mas dins lo detalh, es que lo remaster de Full Throttle val lo còp ? Concretament, es lo meteis jòc, plan per plan, es sonque que cada plan foguèt tornat dessenhar. Lo problèma es que d’estetica un pauc dessenh animat a la basa, que vielhís mens que los ensages realistas, la refonta pareis ren de mai qu’un alissatge de las texturas, doncas sèm aquí a las termièras de l’interès dels jòcs remasterizats. Enfin tot aquò es un debat etèrne, qu’acabarai en tombar en plen dins la trapèla tenduda : se coneissètz pas Full Throttle, anatz-i ! E pels autres, oblidetz pas jamai que lo sovenir que gardam d’una causa es sovent mai polit que la causa en ela-meteissa !

Sus aquò vos daissi, ai qualques morres de la banda dels carronhasses d’esclatar a la clau de 12 : se son permetuts de pissar sus ma mòto quora davalavi de gòts al bar, pòdi pas daissar passar.

Full Throttle Ton nezFull Throttle Le barEvaluacion Full Throttle

Tòca-Maneta 61 – A l’androna mèna

Mass Effect Andromeda Banner

Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !

Nos envolam uèi dins l’espaci infinit e pertant anam vesitar de vesins, òc de vesins de la galaxia vesina d’Andromèda, çò que nos fa çaquelà un bon tròç de camin.

600 ans de caminada, per èsser precís, en tot cas pel monde qu’aguèron l’escasença d’embarcar amb l’Iniciativa Andromèda ; urosament per eles la criò-estasi èra aquí per lo far passar lo temps mens long, e mai que mai per los far arribar en vida eles meteisses, e pas de rèire-rèires-rèires filhòts e filhòtas, segurament plan nafrats per 600 ans de consanguinitat. E òc, a un moment, quand sètz un parelh solitari dins l’espaci infinit la promiscuitat se fa e la mescladissa genetica ela se fa pas.

Avètz pas mancat un episòdi, sèm totjorn a la debuta del tresen milenari, l’òme es pas tornat sus la luna dempuèi 1972, la companhiá Space X n’es totjorn a ensajar de mandar de monde sus Mars e la sola creacion umana que sortiguèt pel moment del nòstre vièlh sistèmi solar es una sonda. Evidentament se trata d’un vidèojòc, de que cresiatz, si que non seriái pas aquí a vos parlar, seriatz pas aquí a me legir o m’escotar e prendriam totes dos doás minutas per comprene la teoria de la relativitat.

Mass Effect™: Andromeda_20170407174655

Las primièras basas de colons se passan pas tròp plan, e vos cal saber perque.

Mass Effect : Andromeda a d’aujols illustres : una trilogia sortida entre 2007 e 2012, supèr plan aculhida, malgrat una fin un bricon criticada, fresca, novèla, pregonda, epica e regaudissenta, amb un scenariò trabalhat e un vertadièr sentiment d’exploracion e de descobèrta. Aqueste arc narratiu estent clavat, Andromeda fa un pas de costat per n’entamenar un novèl, pel melhor e…per l’un pauc mens melhor.

Ryder se desrevelha de sos 6 sègles de som amb, coma l’imaginatz, son cap 6 pès al fons del cuol mas pas pro encara per pas veire que çò promes a la debuta es pas aquí : los menaires de l’Iniciativa avián parlat de « mondes d’aur », abitables e agradiu de viure coma l’es la Tèrra, mas tot çò que los explorators trobaràn son de planètas rebatudas de vents, de nèu, tròp caudas o tròp fredas quora son pas infestadas de bèstias 3 còps mai gròssas que vos e, evidentament, carnivòras.

Mass Effect™: Andromeda_20170417232010

La vòstra còlasmopolida.

En tant que pionièr, Ryder aurà doncas per tasca de rendre totes aqueles mondes abitables per l’umanitat e los collègas alien que trainam dempuèi la primièra trilogia, de comprene çò que s’es passat, e perque lo climat s’es afolat. Serà enfrentat a una novèla raça d’aliens fòrça antipatics e a una autra plan mai amistosa, e, coma dins totes los autres Mass Effect, las sesilhas d’exploracion e de combat seràn copadas per de rencontres, de dialògs, de relacions diplomaticas e de causidas de far qu’influençaràn l’avenidor de la galaxia tant coma la percepcion que lo monde auràn de vos.

Mass Effect™: Andromeda_20170407165409

Per l’anecdòta, aquel personatge (segondari) es doblat per Alexandre Astier. E ben èra mai inspirat dins Kaamelott.

La societat BioWare, que son experiéncia e son saber-far son coneguts e respectats dins lo mitan del vidèojòc causiguèt doncas de cambiar d’unes principes de jòc en demorant dins lo meteis univèrs. Una decision fin finala pro coratjosa e lo pas de costat sembla plan plantat quora vesèm que Andromeda prepausa de novèlas causas de far en demorant supèr-familièr pels afogats de la debuta. Pasmens es pas capitat a 100% e malurosament los critics o notèron. Vòstre equipatge compausat de membres un pauc mens carismatics qu’autres còps, una trama scenaristica principala un pauc tròp evidenta, qualquas desalenadas e viradas en redond, e una tierassa de bugs e de problèmas tecnics venon negrejar la sortida d’un jòc pertant esperat de totas parts. Anem, refusarai d’èsser tròp dur, en general los defauts ne son pas qu’en fasent la comparason amb la trilogia originala e benlèu que sèm nosautres que ne gardam un sovenir faus. Tot aquò se verificarà o pas dins la seguida, que mancarà segurament pas de veire lo jorn, e en esperant que los productors ajan tengut en compte totas las remarcas.

Sus aquò vos daissi, que me cal anar cercar los Mister Freeze qu’aviái laissat en criò-estasi, e anar tocar mas reialtisas per un plaçament de produch capitat.

Mass Effect™: Andromeda_20170326231206

Tòca-Maneta 60 – Zelda Breç of the Oai

Breath of the Wild Banner

Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !

Amics legeires que m’escotatz, amics escotaires que me legissètz, vos desvèli uèi un pauc de las colissas del vòstre Tòca-Maneta mai aimat, es a dire lo meu, totes los autres vos conselhi de tornar comptar vòstres dets après lor aver tocat la maneta, sabèm jamai. Ieu, vos rendi tot. E vos disi tot. Es per aquò que pòdi afirmir que dempuèi 60 numèros, jamai, ò non jamai, parlèri d’un jòc al qual aviái pas jogat, sul qual m’èri pas tocat la maneta, cercatz pas i a pas res de calhòl dins aquesta paraula. Desirós de vos porgir a cada còp de sentits reals e personals e pas de rechucadas refregidas dels ressons de la rèira-prensa vidèoludica, jogavi, puèi ne parlavi.

Pasmens, per un còp, de rasons que la decéncia me buta a tàiser mas que concernisson ma banquièra – adiu Elodia se m’escotas – parlarai d’un jòc sens i aver, ieu, jogat, mas sonque per çò qu’es en plen dins l’actualitat – e quala actualitat – e seriá estat fin finala una manca absoluda de professionalisme que de pas vos en far profiechar tant es a marcar d’una pèira blanca. En mema temps, en parlar d’un ben cultural sens l’aver praticat, ai enfin l’impression de dintrar dins l’esfèra privada de la granda critica aparisenquida e contenta d’ela. Aquò ajudarà pas ma banquièra – adiu Elodia se m’escotas encara – mas per l’estima de se es pas marrit.

Switch

La Switch en mòde « transpòrt », amb sas manetas sul costat.

Zelda Breath of The Wild, puèi qu’es d’aquò que se parla, acompanhèt la sortida de la nòva consòla de Nintendo, sonada Switch, que podriam revirar per « L’escambiadissa ». Sortiguèt tanben sus la consòla precedenta, la WiiU mas s’i mostrèt finalament plan mens interessant. Per çò que aquel jòc e aquela consòla venon sens contèsta de tornar butar un pauc mai luènh las termièras del vidèojòc. La Switch per vos situir es lo primièr ensag, en passa d’èsser capitat, de l’aligança totala entre dos biais de jogar plan destriats qu’existissián fins aquí : lo costat salon e lo costat portable. Una GameBoy es pas una PlayStation e una Vita es pas una Wii. Servit per una tecnologia que permet aquò, mas tanben una societat qu’es prèsta a z’aculhir, la Switch se pòt jogar brancada sus la tele, o pertot en passejada, al fons de son lièch, dins lo metrò o als cagadors, amb un sistèma de tauleta sus la quala s’empeuta o se desempeutan de pichòtas manetas.

Tant val dire que quora lo novèl Zelda foguèt anonciat, una de las sèria mai presadas dins lo monde entièr, amb pel primièr còp l’accession a un monde completament dobèrt e gigantàs, que se podiá doncas explorar, al fons de son lièch, dins lo metrò o als cagadors, la « hype »* coma dison los joves, foguèt grandarassa.

Breath of the Wild Paisatge

Efiechs de lum, de fum, vida salvatja : ZBOTW es PO-LIT !

Mas Zelda Breath of The Wild auriá pas agut lo succès qu’a agut e a encara, auriá pas agut tantas criticas positivas, amb d’unas que lo qualificavan de « melhor jòc jamai sortit » se s’èra arrestat a aquò. De fach esposèt a fons lo supòrt sus lo qual sortiguèt, que ja fasiá espetar lo biais tradicional de s’investir dins un ben vidèoludic en fasent espetar de son costat lo biais tradicional de contar una istòria.
Una istòria, quitament dins un jòc vidèo, es una debuta, una fin, e de peripecias entre los dos. Breath of The Wild cambia lo biais un pauc lineari de presentar las causas en prepausant una debuta, segura, solida, que servís coma sovent de didacticial, d’aprendissatge de las mecanicas del jòc e…e una fin, accessibla aquí tre que la debuta èra, se se pòt dire, acabada.

Breath of the Wild Mostre

Coma dins los autres Zelda, encontram de mostres que cal desfar amb de tacticas plan rodadas.

Coma lo jòc vos daissa dins un monde gigantàs ont podetz far un molon de causas e doncas causir l’òrdre dins lo qual las fasètz o pas, podètz far parièr pel temps de « fin » d’un vidèojòc, aquel afrontament epic entre lo eròi linde e lo grand missant qu’èra vengut trebolar l’equilibri de l’univèrs. De segur, se vos volètz encarar lo big boss tre la debuta, n’anatz cagar, e val evidentament melhor s’anar far primièr la man sus de lairons en barrutla e recuperar una panoplia que tenga la rota. Mas es possible. A vosautres doncas de definir se peripecias i aurà, e, s’aquò vira, de quala mena. A vosautres d’escriure çò que se passa entre la debuta e la fin, e a qual moment aquesta intervendrà.

E ben mas de que se passa entre la debuta e la fin ? E ben aquò mos cars amics, los saurem pas uèi ! Vos farai, après aquela amòrsa, una segonda e darrièra cronica sus Breath of the Wild, enfin quora aurai pausat mas manetas dessus, adiu Elodia s’as tengut fins aquí. En esperant, qualquas peripecias tòcamanetescas sus d’autres jòcs, e la fin d’aquela seissantena cronica vendrà quora z’aurai decidat !

*Los pas joves podràn revirar « hype » per « enveja ferotja e consumerista provocada per una campanha de comunicacion esbleugissenta ».

Breath of the Wild New Game