schtroumpf | Lo País Polit daus Potonors

Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !

Uèi anam parlar d’un jòc recent que pertant fa ancian, plan inspirat d’un jòc ancian que, en son temps, fasiá pauc o pro recent. Me seguissètz ? Assetatz-vos dins la remòrca, es partit per s’anar passejar pels camps !

Lo jòc ancian se sona, o se sonava, Harvest Moon. Jòc japonés original qu’a totjorn agut de pena a arribar en Occident, e quora o fasiá èra dins una version anglesa pas forçadament acabada, Harvest Moon se voliá una mena de simulacion o de gestion de vida agricòla dins un univèrs tipat dessenh animat, amb de tascas excitentas a tornar far cada jorn e al ritme de las sasons : asaigar, laurar, semenar, sonhar las bèstias, vendre sa produccion… Comol de bonas idèias, fresc e agradiu, Harvest Moon se perdiá qualques còps dins de destorns a la japonesa, coma d’incursions frequentas del subrenatural, e de relacions e d’interaccions socialas un pauc tradicionalistas e limitadas.

Totes mos rits son de mascles mas pondon d’uòus. Mistèri… o detalh.

L’escolan passèt lo mèstre en 2016, amb la sortida de Stardew Valley, que tòrna prene totes los principis de son aujol, per los melhorar, los enriquir, n’apondre de novèls e nos escopir a la cara un dels melhors jòcs de l’annada, pas mens. Cal passar lèu sus son estetica, en doás dimensions tipe Super Nintendo e plan comprene qu’es l’òbra d’un tipe solet, Eric Barone, aliàs ConcernedApe, pas eissit del mitan del vidèojòc e que cercava pas, a la debuta, qu’a se far la man sus de còde per tornar trobar un trabalh. La qualitat ven de còps d’aquí que l’esperam pas.

Chas Pierre, un panèu vos indica de qual es l’aniversari e qual a besonh d’ajuda.

Jogatz dins Stardew Valley un joine òme, o una joina femna, de la vila, qu’ereta del papet una bòrda e un terren, pas tròp entretenguts, dins la valèia del títol. Alassat del vonvon citadin, partissètz còp-sec vos botar al vèrd e vos regussar las margas, que caldrà trimar per ne tirar quicòm d’aquesta bòrda e esperar se ganhar qualqua moneda per subreviure. En vertadièr neò-rural vos caldrà doncas utilizar los otisses a vòstra dispausicion (dalha, pica, pigassa, palon, ferrat) per copar de lenha o de fen, levar las pèiras, sarclar, semenar, asaigar, culhir las fruchas e los legumes, tot vendre al mercat per poder crompar de bèstias, las elevar, mólzer, tondre, amassar los uòus, tot vendre per far bastir una fenièra, un estable o una escudariá mai bèlas, agrandir un pauc l’ostal. I a plan de trabalh a far doncas, urosament vos podètz pausar un pauc, en anant a la pesca, en explorant las minas o en socializant a Pelican Town. L’i serà quitament possible de trobar una femna o un òme a maridar, demest totas las personalitats variadas e los caractèrs desparièrs e finament escriches que vos vesinan.

Molzi ma cabra. DE QU’AVIATZ IMAGINAT BANDA DE GORRINS ???

Equilibrat, accessible sens pertant jamai vos prene per la man, Stardew Valley seguís un ritme natural, intuitiu, que pèga a son subjècte, sens jamai daissar la rotina s’installar tant prepausa de causas de far e tant son ritme intèrne es assolidat. Se permet quitament qualquas refleccions, en permetent las relacions omosexualas (e l’adopcion) o en vos daissant la causida entre los circuits cortets, amb l’espiçariá del vilatge, o la granda distribucion e lo Joja Mart, plan mens car mas qu’escana lo vilatge… La tòca del jòc es pas tant una capitada economica, que significariá pas grand-causa dins aquel monde, mas son integracion e l’integracion de son activitat al demai de la comunautat. Es complet e pregond alara que quitatz jamai los alentorns del vilatge, una mena de quintescéncia de çò qu’es la vida paisana, amb aquela malenconiá romantica, aquela poesia de las sasons, soslinhada per de musicas adaptadas e de dialògs fins. Un Marcela Delpastre Simulator, se volètz, mas que, domatge, seriá…en anglés e pas en occitan.

Sus aquò vos daissi, i a Pompidou, mon tesson, que rondina, es signe que trobèt de trufas. Se se vendon plan, aurem benlèu l’escasença de tornar far lo galinièr !

Chaspaires de maneta, picanhaires de botons, balhaires de jòia a stick e esportius de canapè, adiussiatz !

Ohé, los amics, es uèi ! E òc, es uèi, sèm lo jorn ont me cal èstre un vièlh con reaccionari ! Es escrich sus mon calendièr !
Tomba plan, perque ai una bramada de sortir. De sortir contra una generacion novèla, e ben òc, si que non seriá pas pro reaccionari. E una novèla generacion de videojòcs, es normal, es la tòca de la cronica. E ieu, en reaccionari, trapi rassegurant de parlar de videojòcs dins una cronica consacrada als videojòcs, me sentissi plan mai en securitat. Aquesta generacion es aquela dels jòcs per navigator. Pas brica de rapòrt amb Cristòl Colomb o Vascò de Gamà, se tracta aquí de navigator web. Doncas ditz plan çò qu’es, son de jòcs que son pas lançats sus una consòla, qu’an pas de supòrt fisic, que se passan a cent del cent en linha, dins un fenestron dobèrt per vòstre Firefox, vòstre Operà, vòstre Safari… o vòstre Internet Explorer…hum…jutgi pas, è, cadun fa çò que vòl dins l’intimitat de son ordinator…

Bòf…

Bon, en tot cas aqueles jòcs an en comun una dematerializacion totala mas tanben un modèle economic recent. Fan totes partida de çò que s’apela los Free-to-Play, un chafre enganairitz que fa creire que son completament gratuits. E es aquí plan una partida de çò que lor repròchi. Perque de pichons jòcs a jogar a gratis, sus la tela, n’i a un monton, fachs amb mai o mens de succès dins de garatges e botats a la dispausicion de totes. O d’ancians jòcs del circuit professional ara vielhs e que lo desvolopaire decidiguèt de metre en linha, aital, per generositat totala. Mas los jòcs per navigator son JAMAI completament gratuits. Començar d’i jogar còsta pas res, mas podretz jamai accedir a totas las fonccionalitats sens tirar un centime de la pòca. E es quitament mai viciós qu’aquò. Ara, i a tota una banda que se semblan, que son bastits sul meteis esquemà de jòc, es a dire un contròtle d’en naut, la gestion de ressorças, per exemple la moneda, la fusta, la noirridura, un comptador d’experiéncia que s’emplena a mesura e que vos permet de desvolopar lentament vòstre afar. E ai plan dich « lentament », es important. Sabèm que lo temps es d’argent. E es justament sus aquò que jògan aqueles jòcs. Las accions que menaretz se passaràn plan sovent non pas en temps virtual coma se podriá far dins un jòc de gestion normal, mas en temps real. Dins Asterix e sos amics, se volètz bastir un ostal al vòstre barda, i caldrà far passar d’oras de la vita reala, en mai de furar coma un capbord per trobar dins lo jòc totas las ressorças que cal. Urosament, dins un cas coma dins l’autre, es possible d’accelerar las causas… en pagant ! E me podètz creire, la frustracion causada per un comptador que sembla recuolar puslèu qu’avançar vos balharà enveja mai d’un còp de sortir la carta blua ! Encara mai viciós, sovent pagaretz pas directament per una accion, mas per un tipe de ressorças que, elas, combinadas d’un certe biais, permetràn de menar aquela accion. Dificile doncas de saber autrament qu’a vista de nas çò que jogar vos pòt costar…avant de reçaupre la factura dins la bostia e de perdre totes vòstres pelses d’un còp d’uèlh un sol.

Braf…

Una autra causa que me fa repotegar : sovent fonccionan sus de licéncias eissidas d’autres mediàs, lo mejan de botar un nom conegut sus un modèle que, el, cambia pas, per far vendre, evidentament. Aital trobam Asterix, n’ai parlat, los Simpsons, Marvel Avengers, mas tanben Anno Online, los Sims Online, Age of Empires, derivats de çò que son ja de licéncias de videojòc a succès. I a quitament un jòc dels Schtroumpfs, çò que nos fa quand mema arribar a un paradòxe de talha, una eresia : los personatjòts blaus utilisan de peças de moneda. D’argent en çò dels Schtroumpfs ? Es arribat un sol còps dins las BD e vegèron qu’èra una error !

Mouaif…

L’aurètz compres, pensi qu’una bona part dels jòcs suls navigators son una engana, pas totes, solide, n’i a de bons. Mas son paures en tèrmis de jogabilitat, discutables pel biais de te vendre un quicòm de gratuit a la basa, un pauc tròp fan service per èstre onèstes e usina a gas coma pas permés vist que, de segur, i a pas de fin, gaire d’istòria, es juste un molin per amassar de dardena.

[Bruch de peças] Bon, ara vau passar demest vosautres, se me podètz balhar un pichon quicòm, m’ajudarà a acabar l’ostal del Grand Schtroumpf, lo paure lòtja per carrièra jos un campairòl, a plan besonh d’un teulat que començan d’aver fret al vilatge e ieu perdèri tot dins l’ataca del camp roman de Babaorum. A vòstre bon còr, monsur, madama… non, prèni pas la carta blua, pas encara. Prèni los chècs, è, per contra… mercés plan. Non, prèni pas de salcissòt, per manjar va plan, es per jogar qu’ai un problèma… mercés.