Tòca-Maneta 141 – I a pas de cronica

Non. Pas de cronica. Pas de jòc, e pas de cronica. Sabi pas de qué vos faguèt pensar qu’una cronica vos esperariá, es pas lo cas. Circulatz, i a pas res a véser, e barratz la pòrta en sortent. Aquí lo site Potonorsland que vos parla : I A PAS DE CRONICA AQUÍ. D’alhors es plan simple : n’i aguèt pas jamai. Jamai, vos disi. Podètz contunhar liurament vòstras trevanças interneticas, luènh d’aicí de preferéncia, per la bona e simpla rason qu’aicí i a pas res. Non, de vertat, arrestatz de legir ara, galegi pas, perdèm nòstre temps totes dos. Vos coneissi, sètz a vos dire « i a qualques mots getats aital, deu èsser la començança de quicòm, seriá pas una cronica ? Vejam donc ! » Mas non, vos o afortissi, es pas çò que pensatz, es pas una cronica, es que sosqui a votz e pluma nauta. Daissatz-me se vos plai, trebolatz ma solesa reflexiva. Non, volètz pas partir ? *Sospir* Plan ben, ai benlèu quicòm per vos divertir qualques tempses…

Dins totas las lengas.

There Is No game : Wrong Dimension (inicialament sortit jos sa version de game jam plan mai corteta There Is No Game) es un jòc que jòga a pas èsser un jòc. Tre la debuta lo programa vos aculhís amb una votz borruda – òc, lo jòc vos parla dirèctament – e l’enveja ferotja que foguèssetz endacòm mai a veire se i a pas un non-jòc mai interessant. E fa tot per vos convéncer qu’aquela aplicacion qu’avètz lançada es pas un jòc, que pas cap amusament s’amaga darrièr son menut austère en qualques pixèls. Mas d’èsser jogaire o jogaira de videojòcs aquò vòl dire d’aver aprés la paciéncia e l’obstinacion, la temptacion es alara bèla de clicar e tustejar pertot fins a que se passe quicòm. Fatalament, se passa quicòm : lo títol del non-jòc se desmarga, una letra tomba, una T amb la semblança d’un viravitz, justament aquela placa es tenguda per de vises, que se passa se… ? Vesètz l’idèa : tot lo principi inicial de There Is No Game : Wrong Dimension consistís a batalhar contra un jòc que se vòl pas daissar jogar, una garrolha qu’engimbra, forçadament… un jòc en se.

Non, sómias pas.

Aital se las 5 primièras minutas de There Is No game : Wrong Dimension sufison a nos tirar qualques cacalasses e a nos dire qu’aquel jòc que ne vòl pas èsser un es pro original, s’acaba pas aquí, mai se’n manca. Sus las qualques oras que durarà There Is No game : Wrong Dimension qu’es doncas, o auretz comprés, un jòc vertadièr emai foguèsse d’un estile malaisit de definir, tot serà pretèxte a esbrigalhar metodicament lo quatren mur, a espetar çò que dessepara d’ordinari lo jogaire de l’interfàcia de jòc, dins un deliri metafisic nautament recomandable… malgrat los nombroses avertiments inicials.

Jòc dins lo jòc, fals sistèma d'espleitacion... sabronda d'idèas.

Rapidament s’installa una istòria, una quèsta, al mitan de tot aquel rambalh, pretèxte, segur, mas tanben fial roge que religa totas las activitats e interaccions e empachan There Is No game : Wrong Dimension de semblar a un vulgar clòne de Wario Ware, aquela seria de minijòcs colhons que meton en scène l’antagonista de Mario. Aquela quèsta nos lança sus las pesadas de Mr. Glitch, un bug del jòc « Game », aquel que vos parla tot lo temps e del qual comprenèm que, darrièr sa rufor primièra, a pas una vida aisida.

S'aquò vos ramenta de vièlhs jòcs, es normal.

L’aventura – perque n’es una – se dessepara en capítols, cadun se debanant dins un environament diferent, teatre de gaujosariás, absurditats e copacaps torçuts mas pas tròp, lo jòc es d’aquel costat pro simple e vos dona accès a d’indicis de desblocar tanlèu que sabètz pus qué far. Los indicis son gratuits… mas lo gèste de los desblocar vos farà aücar per d’espectators invisibles e pasmens encolerits.

A mesura dels capítols passam d’un fals sistèma d’espleitacion a un fals point’n click de LucasArts (Monkey Island…) metent en scène los personatges liures de dreits que son Sherlock Holmes e Watson, a un clòne de Zelda… Las referéncias son nombrosas e variadas, sistematicament desviradas per tal de perturbar las costumas qu’auriam poscut desvolopar sus de tals títols coneguts de totes e de préner l’absolut contrapè de nòstras inclinasons naturalas. Viciós. E irresistible. Segur, There Is No game : Wrong Dimension pòt aver de còps tendéncia a demorar un pauc tròp sus una referéncia, sus una clinhada apiejada, coma o fan plan las òbras « potaches » mas sonha son ritme e es generós en peguesas regaudissentas.

Lo creator Pascal Cammisotto dona de sa persona dins de sequéncias en FMV (Full Motion Video), a l'anciana !

Sens s’empachar d’alhors de provocar de reflexions quasi filosoficas sul mèdia videoludic, sus çò que fa o pas un jòc, sus l’industria o suls modèles economics criticables e criticats. Quand presenta son Zelda version Clicker Free-to-play, se sentís que Pascal Cammisotto, lo desvolopaire, a qualques repròchis de formular, e aquí la parodia aguda e aspra fonciona en plen, en brandissent lo cotèl dins la nafradura d’un biais de far vergonhós pel monde videoludic, que jòga sus nòstres instints basses e nòstre somission a de leis marcaticas…

Quand se coneis aquela economia, i a de qué s'escalassar a l'aparicion de cada novèl entèsta.

There Is No game : Wrong Dimension es un jòc que se posiciona « en defòra de la boita » coma ditz (« out of the box » en anglés)… per li fotre de grands còps de pè a la boita !

Sus aquò vos daissi, qu’es ora de m’anar beure un grand veire de non-aiga puèi d’escriure una autra non-cronica dins ma non-lenga.

There Is No Game: Wrong Dimension

Data de sortida

6 d’agost de 2020

Supòrt(s)

PC / Mac / Switch / iOS / Android

Genre

Aventura / Copacap

Desvolopaire / Editor

Draw Me A Pixel

  • Rendut Visual
  • Scenari
  • Jogabilitat
  • Banda son
  • Durada de vida

%

Taus de Contentament Gahussenc

Lo Sentit del Gahús

Un jòc que jòga a ne pas èsser un a forçadament quicòm d’interessant ! There Is No Game es mai que recomandat (es un incontornbale quitament) a las personas que lor agrada l’umor absurde, quand s’espeta lo quatren mur, e las reflexions sul mèdia videoludic.

Laisser un commentaire